در اواخر خرداد سال جاری، نمايندگان مجلس شوراي اسلامي پس از بررسي دو فوريت طرح ادغام سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، با 129 راي موافق، 69 راي مخالف و 6 راي ممتنع با دو فوريت اين طرح مخالفت كردند. اما پس از این راي منفي به دوفوريت طرح مذكور، يك ‎فوريت اين طرح به راي وكلاي ملت گذاشته شد كه نمایندگان با 149 راي موافق، 42 راي مخالف و 9 راي ممتنع به يك‎فوريت اين طرح راي مثبت دادند و  آن را به تصويب رساندند
طرح ادغام سازمان میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در آغاز با پيشنهاد 10 نفر از نمايندگان مجلس شورای اسلامی مطرح گردید اما در مدت زمان کوتاهی تعداد زیادی از نمايندگان پای این طرح امضا زدند
این در حالی است که نمایندگاه مجلس شورای اسلامی در23/10/1382 با جداسازي سازمان ايرانگردي و جهانگردي و سازمان ميراث فرهنگي سابق از بدنه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي و قرار گرفتن آن زير نظر رياست جمهوري موافقت نمودند
با این توصیف نمایندگان دوره هشتم مجلس شورای اسلامی با رأي به يک فوريت الحاق سازمان ميراث فرهنگي و گردشگری در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گامی بزرگ به عقب برداشتند که عوارض فراوان و حتی جبران ناپذیری خواهد داشت. نکته جالب اینکه در سال 1387مشابه همين طرح در مجلس رأي نياورد
علي مطهري، نماينده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی که موافقان ادغام سازمان میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و از طراحان اصلي اين الحاق است طرح مذکور را گامي براي نظارت پذير کردن سازمان ميراث فرهنگي و گردشگری می داند
این منتقد دولت بر این نکته تاکید می ورزد که اين سازمان به حياط خلوت دولت براي انجام تخلفات تبديل شده است
این نماینده اصولگرا اعتقاد دارد دست مجلس برای نظارت بر عملکرد سازمان میراث فرهنگی و گردشگری بسته است و تنها راه حل باز شدن دست مجلس تغيير ساختار اين سازمان می باشد
علی اصغر یوسف نژاد نماینده مردم ساری در مجلس شورای اسلامی به عنوان مخالف طرح مذکور ادغام این سازمان در وزارت ارشاد را موجب تنزل جایگاه آن در سطح بین المللی می داند
این نماینده اصلاح طلب معتقد است با تصویب این طرح مرگ میراث فرهنگی رقم خواهد خورد
سید محمد حسینی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز بعنوان مخالف این طرح خاطرنشان می کند فعالیت‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در عرصه‌های مختلف بسیار متنوع است و اضافه شدن یک سازمان دیگر بسیاری از فعالیت‌های این حوزه را تحت الشعاع قرار می‌دهد
متاسفانه در کشور ما هنگامی که به هر دلیل در یک قسمت از بدنه دستگاههای اداری و اجرایی مسئله ایجاد می شود، تلاشهایی از سوی متولیان امر قانونگذاری و اجرایی صورت می گیرد تا برای حل سریع آن مشکل از آسانترین شیوه ای که این سالها در ایران به یک سنت تبدیل شده استفاده نمایند که همان تغییر در ساختار می باشد
سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري با مدتها کار کارشناسی کارگروههای مختلف در دولت و دستگاههای ذیربط و با رای نمایندگان مجلس شورای اسلامی و تایید شورای نگهبان در قالب یک قانون به عنوان معاونت ریاست ‌جمهوري تعريف شد  و اگر قرار یاشد تغییری در این قانون صورت گیرد پیش از آن باید کارهای تحقیقاتی و پژوهشی گسترده ای برای آن صورت گیرد
بر اساس سند چشم انداز بیست ساله توسعه کشور نیز در افق 1404  باید بیست ميليون گردشگر خارجي وارد ایران شوند از این رو هرگونه تغييري در ساختار سازمان میراث فرهنگی و گردشگری موجب عدم تحقق این بخش از سند چشم انداز خواهد شد و به عبارت دیگر الحاق این سازمان به  وزارت ارشاد انحراف از اهداف توسعه است
اما این نکته مهم را نباید از نظر دور داشت که دولت در بحث مديريتي سازمان میراث فرهنگی و گردشگری آنچنان باید عمل کند تا جاي هیچ گونه ابهام و نگراني براي قوای مقننه و قضاییه و سیستمهای نظارتی کشور در خصوص عملکرد این سازمان بوجود نيايد.متاسفانه باید گفت در چند سال گذشته عدم امکان نظارت بر عملکرد این سازمان سبب شد تا تخلفات مالی و اداری بسیاری گریبانگیر آن شده و از همه مهم تر دامن اين نهاد موثر فرهنگي به بازیهای سیاسی آلوده شود
بدون شک ايران بعنوان يکي از پنج کشور تمدن‌ساز دنيا نيازمند ساختار اداري مناسب جهت حفاظت، پژوهش، مرمت، احيا و معرفي آثار تاریخی در آن قرار دارد است تا با اجراي راهبرد توسعه گردشگري فرهنگي که مصوب برنامه سوم توسعه نیز مي‌باشد بتواند در زمينه معرفي اين آثار در شان و منزلت ایران به دنيا موفق عمل نماید
از طرفی هزينه سرسام آور حفاظت، پژوهش، مرمت و احيا اين آثار ارزشمند را از طريق جذب گردشگر فرهنگي تامين نماید از طرف دیگر توجه به موضوع ميراث فرهنگي و گردشگري عليرغم آنکه باعث ارتقا حفاظت، پژوهش، مرمت و احيا و معرفي ميراث فرهنگي کشور مي‌گردد، ارتقا شاخص‌هاي کلان اقتصادي کشور در زمينه درآمد ارزي و اشتغال را نيز به دنبال خواهد داشت که به طور قطع و یقین مسئولیت تبعات ناکارآمدی این سازمان بزرگ و خسارات قابل پیش بینی که بر اقتصاد کشور وارد خواهد شد بر گردن طراحان الحاق آن به ارشاد می باشد
آن چه مسلّم است در دنیای امروز صنعت گردشگري به همراه نفت و خودرو سازی چرخ اقتصاد کشورها را به گردش در می آورند که در این میان چون صنعت گردشگري به منابع خاصي وابسته نيست مي توان با مدیریت خلاق چراغ اقتصاد كشور را با آن روشن نگه داشت و منابع ارزشمند و ماندگاری مانند نفت را براي آینده ذخیره کرد
نا گفته پیداست شرح وظايف گسترده سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در وزارت ارشاد که در پی منفک نمودن برخی از معاونتهای خود نظیر معاونت سینمایی و سمعی و بصری از بدنه این وزارتخانه و تبدیل آن به سازمان سینمایی کشور می باشد نمی گنجد و بیشتر باعث ضعف برنامه ریزی و سردرگمی در اجرا و در نهایت کاهش بهره وری می شود .بسیاری از کارشناسان معتقدند باید جایگاه سازمان میراث فرهنگی و گدشگری  به یک وزارتخانه مستقل ارتقا یابد  نه آنکه با محدود نمودن این سازمان بیش از پیش بر مشکلات آن افزوده شود
با این اوصاف طراحان و موافقان طرح الحاق سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید به  این سوال بزرگ در ذهن جامعه پاسخ منطقی و قانع کننده دهند که چکونه وزارتخانه بزرگی با این حجم گسترده شرح وظایف گوناگون می تواند مسئولیت سنگین سازمان دیگری هم قد و اندازه خود را عهده دار شود؟
به هر تقدیر با این طرح اهالی بهارستان به نظر می رسد گردشگری ایران به خط پایان نزدیک شده و دیر نخواهد بود روزی که در این عرصه نیز همانند برخی مقوله های دیگر جزو چند کشور اول دنیا از انتهای جدول رده بندی باشیم

علیرضا سعیدی کیاسری_نویسنده و روزنامه نگار